Den Haag, 21 mei 2020
Psycholoog, criminoloog en Strafrechtadvocaat ineen
Wendy Alberts is psycholoog en criminoloog. Als gedragsdeskundige heeft zij bij de politie gewerkt. Mede de ervaringen die ze daar opdeed maakten dat ze voor kwetsbare verdachten wilde opkomen. Inmiddels is ze een ervaren strafrechtadvocaat. Het carrièreverloop van mr. Alberts maakt haar een interessante columniste voor de website Femke Fataal, Vrouw en Misdaad.
Fronsende wenkbrauwen door beslissing van de Hoge Raad
In haar eerste column bespreekt de Strafrechtadvocaat een beslissing van de Hoge Raad op 17 maart 2020 die de wenkbrauwen deed fronsen. Het gaat om een beslissing waar een autodiefstal centraal stond. Politieambtenaren stelden de verdachte te herkennen op camerabeelden die in een parkeergarage waren gemaakt.
Camerabeelden onbetrouwbaar volgens strafrechtadvocaat
De advocaat van de verdachte had aangevoerd dat de beelden onbetrouwbaar waren. Het gerechtshof te Amsterdam vond op 3 augustus 2018 dat de herkenning door politieambtenaren cruciaal was. De rechters overwogen dat minder visuele informatie nodig is voor een betrouwbare herkenning naarmate men meer van de betrokkenen een beeld heeft. De raadsheren waagden zichzelf niet aan de herkenning. Wel vond het Hof dat enkele uiterlijke kenmerken op de beelden voldoende in samenhang konden waargenomen. Aangezien de politieagenten eerder op een of meerdere momenten de verdachten hadden ontmoet zou er volgens het Hof geen reden zijn om aan hen herkenningen te twijfelen.
Cassatie bij de Hoge Raad
Met de beslissing van het gerechtshof was de advocaat het niet eens. Hij stapte naar de Hoge Raad en voerde aan dat zijn verweer niet voldoende gemotiveerd terzijde was geschoven. De advocaat-generaal Geert Knigge moest het gerechtshof adviseren. In zijn conclusie betoogde hij dat het gerechtshof de genoemde herkenningen niet als bewijs had mogen gebruiken.
Advocaat-generaal vindt oordeel hof niet begrijpelijk
Knigge stelt dat het opmerkelijk is dat het gerechtshof niet kon vaststellen dat de persoon op de camerabeelden op de verdachte lijkt, terwijl zij de verdachte vaker had gezien dan de agenten die verbaliseerden de verdachte wel te hebben herkend. Volgens de advocaat-generaal lijkt dat te bevestigen dat de camerabeelden een erkenning niet toelaten. Hij kwam tot de conclusie dat het oordeel van het gerechtshof dat herkenning door agenten de bewezenverklaring kon dragen niet begrijpelijk is.
Gemiste kans
Wendy Alberts noemt het een gemiste kans dat de Hoge Raad niet mee ging met het advies van de advocaaat-generaal. Volgens haar raakt deze beslissing vanuit psychologisch perspectief kant noch wal. Als de rechter niet in staat is een verdachte van camerabeelden te herkennen kan niet zomaar worden aangenomen dat agenten dat wel kunnen.
Psychologische inzichten verkeerd in strafrecht gebruikt
Al vaker heeft de psychloog en strafpleiter Alberts zich verbaasd over de verkeerde manier waarop psychologische inzichten in strafrecht worden gebruikt. In haar eerste column voor Femke Fataal kondigt ze aan deze teleurstelling om te zetten in extra inzet om te bereiken dat psychologie op juiste wijze in het strafrecht wordt gebruikt. In haar toekomstige columns zullen we hier meer over kunnen lezen.